Joxe Martin Larburu
EAJ, bere antolaketaz gain, ziklo politiko berri baterako txostenak berritzera doa. Azken horietan, barneko antolaketa-gaiez gain, herri gisa dugun iraupenerako kritikoenak diren gaiak jorratuko dira: kultura-nortasuna, ekonomia eta gizarte-bizikidetza. Esan liteke EAJ gaur egun bidegurutze batean dagoela: bere doitze berrian asmatzen du edo herri honentzat oso itxaropentsuak ez diren beste dinamika batzuek gaindi dezakete. Baina hori ez da berria, Jeltzalea beti bidegurutze erabakigarrietan egon den alderdia dela esan daiteke.
1980ko zikloan, EAJk «herri oso batentzako gobernu oso bat» eratzea eskatzen zuen. Orduan, antolaketa eta dinamismo sozial handiko herri batek, diktaduraren aurrean askatasun-guneak bilatuz, berezko erakunde publikoak berreskuratzea eskatzen zuen, politikoki autogobernatzeko gaitasuna bidera zezaten. Indarkeria iraunkorra eta oztopatzailea izan arren, herriaren bultzada hark euskal administrazio publikoa martxan jartzea lortu zuen.
Berrogeita bost urte geroago, zirkunstantziak zeharo ezberdinak dira. Indarkeria garaitua izan da, nahiz eta errepresentazio nostalgiko batzuetan iraun duen. Baina ez da ahaztu behar indarkeriaren aurkako borrokak gizarte-mobilizazio bizia eskatu duela, eta gizarte-aktibismoa ahitu duela. Ondorioz, gaur egun euskal botere publiko potentziala dugu, baina ahalmen hori ahalik eta gehien aprobetxatzeko behar den ekintza kolektiborako gaitasuna falta zaigu. Botere instituzionalaren eta gizarte-mugimenduaren arteko harreman hori desorekatu egin da.
Baldintza horietan, garai berrirako beharrezkoak diren ahalegin guztiak integratzea eskatzen duen une delikatu bati egin behar diogu aurre berriro. Izan ere, 45 urteko garairik garrantzitsuenak dira, populismoak zelatan daude. Onena da frentismoak jarraitzaile gutxi dituela. Integrazio politikorako agertoki bat behar dugu, haustura arrasto guztiak atzean utziz. Euskal politika, batez ere, dauzkagun gizarte-energia guztiak suspertzeko gaitasunari dagokionez baloratuko da. Horregatik, berrikuntza horretatik ateratzen den EAJk alderdi, sindikatu eta indar sozial guztien ekintza komunera deitu behar du. Elkarrekin jarduteko proposamen horrek, egitekotan, batzen gaituenaren benetako zentzua berreskuratzera eramango gaituela sinetsita.
Etapa berrian, estatutua osatzeak ez du balio soilik, estatus berriak ere ez du berez balioko. Alde batetik, ardatz instituzional berriak ez dira berdinak, gaur egun Madrilek atzerako ispilutik ikusten dugu, gure etorkizuna Europara begira dago. Gizarte-mugimenduak, aktibatua izateaz gain, lan-espazio berriak behar ditu. EAJk gai hori gidatzeko lanari ekin behar dio, sakon jorratu behar du eta bere txostenetan islatu behar du.
EAJ/PNVren txostenak irakurri nahi dituenak hor du linka
https://www.eaj-pnv.eus/eu/berriak/56217/euzkadi-buru-batzarrak-donostiako-batzar-nagusian-/
Eskerrik asko Pello linka jartzeagatik.
Irakurtzen hasi naiz eta ondorengoa ez dago gaizki, bainan konstituzoaren abstenzioaren aldeko jarrera egokiago azaldu daitekela iruditzen zait.
«Konstituzioaren 1978ko erreferendumean abstentzioaren alde egin genuen, Lege Nagusi hori gure
eskubide nazionalak erabat instituzionalizatzea eragozten duelako eta Espainiar nazioaren
banaezintasuna ezartzen duelako, Euskal Nazioa politikoki egituratzeko beste aukera batzuk marko
demokratikotik kanpo utziz. Hala ere, Gernikako estatutuaren alde egin genuen, tamalez oraindik
bere osotasunean bete gabe dagoena. Bere lehen artikuluan jasota dago gure nazioaren
adierazpenaren zerbitzura dagoen tresna dela. Adierazpen horrek ez du esan nahi gure eskubide
historikoei uko egin behar zaienik; izan ere, eskubide horiek erabat berreskuratzea aldarrikatzen
dugu, xedapen gehigarrian zehazten den bezala, Nafarroarekin bat egiteko atea irekitzen baitu,
bertako herritarrek askatasunez eta demokratikoki hala erabakitzen badute. Azken batean,
estatuarekin egindako itun bat da, eta aukera eman digu Ekonomia Ituna eta Ekonomia Hitzarmena,
Euskadiko eta Nafarroako osasun-zerbitzuak, Ertzaintza eta Foruzaingoa edo Euskal Irrati Telebista
bezalako erakundeak zutik jartzeko eta kudeatzeko. Politika publikoen aukera handia zabaldu dugu,
eta gure herrialdea kokatu ahal izan dugu beste nazioek begirunez begiratzeko moduan.»
Konstituzioaren aurrean, EAJk «foru berrintegrazioaren» ikuspegian oinarritu zuen bere parte-hartzea. EAJ-k, eskubide historikoen eguneratzea Espainia eta Goberniua Jaurlaritzaren eta euskal ordezkarien arteko akordio bidez egitea nahi zuen, ESPAINIAKO GORTEEK TARTEAN EGON BEHARRIK IZAN GABE. Horrela, leial zitzaion foraltasuna euskal tradizio instituzionalaren parte zen euskaldunen jatorrizko askatasun gisa ulertzeari.
Bat nator Nekanerekin, EAJren posizioa da Espainiako gorteek ez dutela zilegitasunik euskal herritarren etorkizuna erabakitzeko. Euskal bidea ituna da.
Mira Pello,hay que hacer una limpia de michelines y nefastos Comunicadores.
Hay que hacer un cambio de imagen y dejarse en algunos aspectos de la agenda woke.
Las gentes del pnv no están con esta agenda a favor como están los podemitas demagogos y apoltronados.
Sin embargo el PNV vota lo mismo que podemos y sumar y restar,y la gente está hasta las narices.
Los batzokis encenderán las luces de los letreros,pero por dentro de día muchos ,pero que muchos semivacíos.
Pello yo no veo factible que esté PNV llene los batzokis,porque no ilusiona lo suficiente .
Osea un cambio radical o más de lo mismo.
Es mi opinión.
Larburu y como perdáis más poder os va a costar hacer listas,no digo ya listas buenas.
En cambio BIldu y el PSOE las harán más fácil.
La política del burukide Ortuzar,ha sido nefasta.
Bakegileek’ gaitzetsi egin dute Jaurlaritzak ETAren armagabetzeaz egin zuen kontakizun «faltsua eta interesatua»
Frantziako Gobernuarekin izandako elkarrizketak, armagabetzeko eskema, behatzaileen lekua… Eusko Jaurlaritzak 2019an argitaratu zuen txostenak ez du «egia historikoa» errespetatzen, ‘bakegileen’ hitzetan. Beren bertsioa eman dute, puntuz puntu ihardukiz
Evidentemente hablo con esta libertad porque mis ingresos no dependen del un partido ni de la sucia y desacreditada política macarra del reñidero.
Tengo kolegis del PNV de quitarse la boina.
ETAren armagabetzearen aurreko asteetan, 2017ko otsailaren 6tik martxoaren 30era bitarte, Mixel Berhokoirigoin eta Jean Noel Etxeberri Txetxbakegileek bederatzi bilera egin zituzten Eusko Jaurlaritzako arduradunekin, egun haren nondik norakoez eta gobernuak izan beharreko rolaz hitz egiteko. Azken bilera bat ere egin zuten behin armagabetzea igarota, maiatzaren 12an. Bakegileek ondutako aktak argitara atera dituzte orain, ez baitute bat egiten Jaurlaritzak bilkuren inguruan egindako analisi «gezurtiarekin». Dokumentuan azaltzen denaren arabera, tentsioak gora egin zuen bileraz bilera, hausturara arte.
Gaiarekin zerikusirik ez duten iruzkin asko.
Ez diete beste inon idazten uzten?. Nik ez dut ezer ulertu, hori ote «ezizen zerrenda» horren jabearen helburua?
Bat nator Larbururekin EAJk bere historian zehar bidegurutzean askotan egon da, eta ia beti indartuta atera da.
Eskatzen den garbiketa hori alderdi faxista eta komunistetan ematen da, ez alderdi humanistetan.
Ez izen izenekoak hainbeste ezizen erabiltzen ditu, non gauza bera bi ezizenekin idazten duen.
Eta gainean, jarritakoa ulertezina gertatzen da.
Baina denok dakigu arazoa dela, gaur egun Deustobarometroak ziurtatzen duen bezala: «Helburu politikoetarako indarkeria inola ere justifikatzen ez duten euskaldunak % 88ra iristen dira, 10 urtetan altuena».
Eta horrek gora egiten jarraitzen du, berri ona Euskadirentzat.
“El que se quita la boina”, ze errespetu gutxi, euskaraz idatzitako lan batean ere gazteleraz.
Buruan txapela eta ibili munduan.
“Euskal gizartearekiko harremana areagotzea, honako hauek bermatuz: alde batetik, aldez aurreko loturarik izan ez den espazioekin loturak ezartzea, eta, bestetik, EAJ-PNVren presentzia ahuldu egin den espazioak indartzea. Historikoki, EAJ-PNV aniztasuna bateratzen zuen orea izateko gai izan da, desberdintasunak aitortuz, naturaltasun osoz; baina gaur egungo uneak eskatzen digu ahalegin bat egitea, pertsonak eta kolektiboak gure elkarrizketetatik kanpo uzten ari ez garela bermatzeko.(…)”
Artikuluan azlatzen den bidean hausnarketa behintza badago ponetzian.
Eta beste honetaz ere bidea irekita dago.
«Gure ibilbide-orriak argi eta garbi egiaztatu behar du zer garen, gaur egun non gauden (Euskal
Diaspora, harremanak Europako Alderdi Demokratarekin, Renew Europe…) eta nazioarteko gure
proiektu estrategikoak zein diren (Makroeskualde Atlantikoa, Euroeskualdea eta Arku Atlantikoa,
euskararen ofizialtasuna eta euskal kulturaren sustapena munduan, nazioarteko konektibitatea eta
inbertsioak erakartzea, giza eskubideen eta balio demokratikoen defentsa…).»